De cultuur van elegantie kunnen zeer belastend. Een ding heb ik nog niet uitgewerkt is de reden waarom Parijzenaars niet krijgen vuil. Mijn kinderen thuiskomen van school met scuffed schoenen en modder bespat-jassen. Hun Franse klasgenoten, in ronde kraag-shirts en corduroy, met dromerige namen als Clementine of Aurelie, kijk alsof ze zo uit een catalogus. Moeders op de school poort altijd perfect gedraaid-out, zijden sjaal geknoopt net zo. Kinderen worden onderwezen vanaf jonge leeftijd de waarde van look en uitstraling. In hôtel à Paris of appartementen, witte sofa op parketvloeren zijn er zat, niet gebruikt als gymnastiek toestellen voor zuigelingen.
Misschien leef temidden van de geometrische elegantie van hôtel à Paris zelf, met zijn met bomen omzoomde lanen Haussmann en betoverende bruggen, legt een geordende vorm van stijl. Zelfs nu vind ik het bijna een belediging om ter plaatse een volwassen man gekleed in shorts en opleiders BELTED lopen via de Place des Vosges, of over de Pont Neuf. Toeristen in felle anoraks cluster rond monumenten en musea. Maar de binnenlandse, historische centrum van Parijs-de plaatselijke bakkerij, de ecole maternelle naast het kantoor-gebouw behoort nog steeds stevig aan het Frans.
Of misschien het antwoord ligt buiten hotel Paris, in de bredere Franse mentaliteit. Van Descartes tot Dior, de Fransen hebben lange gewaardeerde rationele orde en strakke lijnen. Het is geleerd op school, waar de wiskunde wordt rigoureus van jongs af en als de meest prestigieuze specialiteit in het baccalaureaat schoolverlaten examen. Mijn dochter is leraar Engels hier een keer geprobeerd uit te leggen waarom zij zo weinig creatief schrijven in het Frans in het basisonderwijs: het duurt Hotels in Paris vele jaren kapitein de strikte regels van de Franse grammatica, zei ze, dat er gewoon geen tijd meer.
Regels en conformiteit zijn de dominante notitie. Tot vrij recent, je kon alleen uw kinderen namen uit een officiële lijst. Zelfs vandaag, raszuivere honden geboren in een bepaald jaar moet worden gegeven namen die beginnen met een officieel aangewezen letter van het alfabet. Dit jaar is de letter e.
Ik moet een bekentenis, maar: technisch ik niet werkelijk wonen in hotel Parijs. De rustige buigen over de Seine, waar we wonen, met zijn 17de-eeuwse kasteel en voormalige koninklijke jacht bos, is 14 km ten westen van het stadscentrum. Het is 18 minuten van de Champs-Elysees op de RER snelle metro, en wanneer Engels vrienden bezoeken, ze zeggen te zijn verblijf in Parijs. Maar echte Parijzenaars vinden dat raar. Voor hen, hôtels à Paris juiste is geringd door de peripherique, met een oppervlakte zo klein dat, bovenop Londen, zou het niet bereiken van Islington naar Fulham. Zelfs vandaag, moet u hotels in Parijs van de peripherique via Portes, vernoemd naar de poorten die ooit bewaakt de ommuurde stad.
